YARGITAY KARARI – CİNAYET – Çelişkili Raporu
Yargıtay 1. Ceza Dairesi tarafından verilen 13.02.2019 tarih, 2018/4853 Esas ve 2019/807 Sayılı Kararında özetle;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in maktul …’i kasten öldürme suçunun sübutu kabul, tahrik ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozma üzerine incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmediğinden katılan Kurum vekilinin tahrike, sanık müdafiinin sanığın cezai ehliyetinin bulunmadığına ve tahrik indiriminin az olduğuna ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın cezai ehliyetinin bulunmadığına ilişkin Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinin 28/07/2011 tarihli raporu ile cezai ehliyetinin bulunduğu yönündeki Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulunun 29/06/2015 tarihli raporları arasında çelişki bulunması karşısında, 5237 sayılı TCK’nin 32. maddesi kapsamında ceza ehliyeti konusunda Adli Tıp Kurumu Üst Kurulundan rapor alındıktan sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 13.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildiği görülmektedir.
